Slenteraar

Met logge stappen komt de eenvoudige man de winkel binnen: morsige kleding, rode wangen, verweerd gezicht. Hij draagt geen klompen, maar het had goed gekund. In stilte kijkt hij naar de bakjes met vleeswaren, kazen en groenten die ik aan het bijvullen ben.

“Kan ik u ergens mee helpen?” vraag ik.

De man schudt zijn hoofd en zegt: “Je hebt toch niet wat ik wil.”

Apathisch staar ik naar mijn bakjes. Het zijn er heel veel.

“Waar zat u aan te denken dan? We hebben bijna alles.”

“Tss,” doet hij. “Dit heb je vast niet.”

Het klinkt alsof hij eraan gewend is om teleurgesteld te worden. Niet alleen wat betreft belegde broodjes, maar in alle facetten van zijn leven. Opeens voel ik de onbedwingbare behoefte het tij te keren. Met rollade, met kip, of desnoods salami.

“Dat zullen we nog wel eens zien,” bluf ik. Het komt er strijdvaardig uit, maar eigenlijk ben ik best bang dat de man daadwerkelijk iets onmogelijks bestelt. Bijvoorbeeld levende wormen, of een varken aan het spit. De man trekt zijn wenkbrauw op. Dan dropt hij de bom.

“Ik wil een hotdog. Een échte, U-S-of-A… hotdawg.”

Hij straalt terwijl hij de woorden uitspreekt.

Nu ben ik de lul, zoveel is duidelijk.

“Oei…” zeg ik. “Ik heb heel veel, maar geen hotdog.”

“Ha!” spuwt de man. “Zie je wel. Je hebt het niet.”

“… Misschien een broodje warm vlees?”

Hotdogman negeert mijn suggestie. Hij schuifelt verder en neemt nu plaats tegenover mijn collega. Ik vraag me af of ik hem beledigd heb met mijn voorstel.

“Ik wil een hotdog,” zegt hij. “Zoals in de United States of America.”

“Poe,” zegt ze. “Bij de Hema?”

“Dat mag geen hotdog heten,” roep ik. “Geen U-S-of-A… hotdawg.”

Zonder ons nog een blik waardig te gunnen, sloft de man de winkel uit. Hij haalt zijn degelijke herenfiets van het slot. Een Batavus uit 1957, schat ik. Ik stel me voor hoe hij op die fiets helemaal uit Zwaagwesteinde is gekomen, in de hoop dat er in de grote stad Leeuwarden toch zeker wel een hotdog te krijgen zou zijn. Arme man! Geboren in het verkeerde lichaam – namelijk dat van een Friese boer, in plaats van een Texaanse ranchbezitter. Met heel mijn hart hoop ik dat Hotdogman vindt wat hij zoekt. Oppe fiets, misschien wel helemaal tot in de U-S-of-A.